Είναι κάποιες φορές που η τηλεόραση σε εκπλήσσει ευχάριστα, ο,τι και να έχεις ακούσει γι'αυτήν. Δεν θα πλέξω το εγκώμιο του Σταύρου Θεοδωράκη, το αν είναι καλός δημοσιογράφος ή όχι μπορεί να το διαπιστώσει κανείς μόνος του. Η εκπομπή του την προηγούμενη Κυριακή είχε θέμα τις "Κούκλες", ένα μαγαζί με αυθεντικό drag show στην Συγγρού το οποίο απο το 1993, απ'οτι έχω μάθει, λειτουργεί έτσι. Τον τελευταίο καιρό έγινε λίγο πιο γνωστό χάρις την ταινία "Στρέλλα" του Πάνου Κούτρα με θέμα μια τρανσέξουαλ. Την ώρα που είχε διαφημίσεις, θυμήθηκα στην σχολή μια αναφορά της καθηγήτριας μου Ελένης Μουζακίτη στον Maplethorpe, έναν φωτογράφο ο οποίος ασχολήθηκε με το θέμα των γκέυ και μάλιστα με προκλητικό για την εποχή (δεκαετίες '70-'80) ο οποίος είναι νεκρός πλέον απο AIDS σε μια "ενδιαφέρουσα" για κάποιους τροπή που τον έκανε να φαίνεται ως ήρωας απο μια ασθένεια που τότε ειδικά πιστευότανε οτι έπληττε τους γκέυ κυρίως. Και θυμήθηκα τον Maplethorpe γιατί δεν μπορώ να βρω κάποιον στην εποχή μας που να ασχολείται στην Ελλάδα με το θέμα των γκέυ καλλιτεχνικά στην Φωτογραφία ή και την Ζωγραφική. Κι εννοώ για κάποιον που να είναι κάποιος, να είναι όνομα, κάποιος, κάπου, κάπως ίσως ασχολείται, αλλά γιατί όχι κάποιος διάσημος; γιατί η Ελληνική Τέχνη αγνοεί ακόμα το θέμα των γκέυ και δεν ασχολείται μ'αυτό; και δεν εννοώ με τον τρόπο που το έκανε το Straight Story, με την γελοιοποίηση ουσιαστικά των γκέυ και λεσβιών και τον υποβιβασμό τους σε καρικατούρες. Η Ελληνική Τέχνη εμποδίζει την Ελληνική κοινωνία να αποδεχτεί το θέμα των γκέυ ή/και των LGBT (Lesbian Gay Bisexual Tsansgender) ή το ανάποδο;Πάντα μου έκανε εντύπωση το πόσο εύκολα διάφοροι γνωστοί μου και μη λένε πως η ελληνική και όχι μόνο show biz είναι γεμάτη με γκέυ και πως αυτοί κάνουνε "κουμάντο". Δεν έχω ιδέα αν είναι αστικός θρύλος ή όχι, αλλά σίγουρα είναι τραγικό μια χώρα με γκέυ καλλιτέχνες (λίγους ή πολλούς, δεν έχει σημασία) σε κάθε χώρο της Τέχνης, να μην έχει σοβαρά έργα τέχνης και projects που να ασχολούνται με τους γκέυ, τα προβλήματα τους, την ύπαρξη τους, τον ομοφοβισμό, το φαινόμενο των drag queens κλπ. Πραγματικά, ποιός ο λόγος; Είναι άλλη μια εκδήλωση της υπερσυντηρητικής κοινωνίας μας η οποία ακριβώς επειδή είναι τόσο συντηρητική κρύβει (και γεννάει) ακραία και πολλές φορές αποτρόπαια μυστικά; Είναι ο ομοφοβισμός του νεοέλληνα άντρα ο οποίος ακόμα θεωρεί πως ο γκέυ είναι αυτός που θέλει να γίνει γυναίκα, κάτι τρομερά κακό αφού πέρα απο ομοφοβικός είναι και φαλλοκράτης καθώς θεωρεί την γυναίκα ένα αναγκαίο κακό, ακόμα κι όταν κάνει τα πάντα (μέχρι και τις μεγαλύτερες μαλακίες) για να την κυνηγήσει; είναι ένα ακόμα θέμα αμάθειας απέναντι στην ομοφυλοφιλία και τον τρανσεξουαλισμό; Τι στο διάολο; είναι το βόλεμα του καλλιτέχνη που δεν τον νοιάζει να αλλάξει την νοοτροπία στην Ελλάδα μιας και ο ίδιος είναι βολεμένος σ'ένα gay friendly κουκούλι μέσα στο οποίο χέστηκε τι γίνεται στην ελληνική περιφέρεια ή την δίπλα γειτονιά;
Πραγματικά θα ήθελα πολύ να δω έργα τέχνης με θέμα τους gay και τα θέματα τους στην Ελλάδα, κατά προτίμηση απο καλλιτέχνη ο οποίος ζει εδώ στην χώρα, κι όχι απο έναν περαστικό. Και θα με ενδιέφερε και σαν άνθρωπο και σαν άντρα και σαν άνθρωπο του 21ου αιώνα και σαν ιστορικό τέχνης και σαν φιλότεχνο και σαν τα πάντα. Θέλω να δω έργα τέχνης γι'αυτούς που χρόνια βρίζονται (και πολυ χάρηκα που δεν μασήσανε τα λόγια τους στην εκπομπή του Θεοδωράκη γι'αυτό το θέμα) αλλά κρύβονται. Γι'αυτούς κι απ'αυτούς. Να δω την αμηχανία τους, τον φόβο της αποκάλυψης, την οργή για τα ομοφοβικά χτυπήματα, τον έρωτα τους για τον άντρα/γυναίκα της ζωής τους, να δω την παντελή έλλειψη διαφορών απο την δικιά μου ζωή, να δω κάτι. Θέλω να τους δω, να τους ακούσω, να μιλήσουν, να βρίσουν, να καταραστούν, να συγχωρήσουν, να φωνάξουν.
Δεν το μπορώ αυτό το κλίμα "κάνουμε οτι δεν υπάρχει". Δεν μπορώ να βλέπω φίλους μου γκέυ καλλιτέχνες και να αγνοούν το θέμα λες και το έχουμε λύσει ήδη. Δεν μπορώ να βλέπω ομοφοβικούς κολλημένους στην Λάρισα κι αλλού να επιτίθενται σε γκέυ ή σε τρανσέξουαλ επειδή δεν ξέρουν πως να τους διαχειριστούν ή επειδή είχαν ένα γκέυ όνειρο. Αν τα κορίτσια στις "Κούκλες" είχαν το θάρρος να βγούνε και να πούνε ποιές είναι κι απο που ήρθαν εκεί που είναι, τότε μπορούν κι άλλοι καλλιτέχνες να βγούνε, να λειτουργήσουν ως γκέυ και να μας δώσουν έργα σχετικά με τους γκέυ. Όταν κατά την διαρκεια της εκπομπής ο Θεοδωράκης ρώτησε τον Κούτρα αν θα συνεχίσει να κάνει έργα με βάση την γκέυ οπτική του, απάντησε πως φυσικά και θα το κάνει επειδή είναι γκέυ. Αυτό σαν επιχείρημα, δεν καθιστά γελοία την προσπάθεια μερικών γκέυ να κρυφτούν και να περάσουν ως στρέητ κι αυτοί και το έργο τους;
Τελικά γιατί δεν ασχολείται η Ελληνική Τέχνη και η καλλιτεχνική σκηνή με τους γκέυ, παρόλο τους/τις γκέυ που έχει στις "τάξεις" της; πότε θα ανοίξει αυτό το θέμα ώστε και να κλείσει κάποτε; πότε θα δούμε έναν έλληνα ή μια ελληνίδα Maplethorpe, που να ασχοληθεί με το γκέυ πάθος του ή το πάθος άλλων;
