"Photograph, photograph!"

Καλοκαίρι 2006, εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη. Ειναι η δεύτερη μέρα της εκδρομής το οποίο σημαίνει οτι τα δυο προηγούμενα βράδια κοιμήθηκα 5 ώρες συνολικά, ταξίδεψα καμια χιλιάρα χιλιόμετρα σε λεωφορείο κι έχει πολύ (πολύ!) ζέστη στην Κωνσταντινούπολη. Μετα απο μια ξενάγηση στον Ιπποδρομο, το Μπλε Τζαμι και την ΑγιαΣοφιά επισκεπτόμαστε την Μονή των Ζώντων, μια υπέροχη Μονή κάπου στην χαώδη Κωνστανινούπολη. Φυσικά ειμαι με την μηχανή ανα χείρας και "πυροβολώ". Πολύ φως, σκληρό αλλα για τον "τουριστικό" χαρακτηρα των φωτογραφιών ειναι αρκετά καλό. Μετά την επίσκεψη στην Μονή, αποφασίζουμε να πιούμε ένα καφεδάκι, το οποίο και πίνουμε στα γρήγορα παράλληλα με μια συζήτηση αν ο καφές λέγεται τελικά "τούρκικος" ή "ελληνικός". Αποφασίζουμε να αναχωρήσουμε και προχωράμε προς το λεωφορείο. Λίγο πριν ανεβώ, ακούω κάποιες φωνές να λένε "photograph, photograph!!!". Γύρισα να δω και βλέπω δυο τουρκάκια να με πλησιάζουν και να δείχνουν την μηχανή στα χέρια μου. Συνεχίζουν να φωνάζουν "photograph" κι αρχίζω να καταλαβαίνω. Με απόλυτη φυσικότητα τότε πήρανε την πόζα όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Με χαμόγελο, μπροστά απο κάποιο ερειπωμένο μαγαζί, με το χέρι του ενός πάνω απο τον ώμο του άλλου, τα δυο αυτά τουρκάκια μου χαρίσανε μια απο τις πιο όμορφες στιγμές του ταξιδιού και μια φωτογραφία για την οποία αισθάνομαι πολύ τυχερός.