Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στα Γιάννενα, απέναντι απο το ξενοδοχείο που έμεινα την τελευταία φορά που έμεινα εκεί και είναι γραμμένο με τον "αναρχικό μαρκαδόρο", ένας είδος μαρκαδόρου που χρησιμοποιείται απο γκραφιτάδες για tags και απο διάφορους άλλους για διάφορα συνθήματα. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος που έγραψε αυτό στον τοιχο έχει γράψει αρκετά πράγματα σε διάφορους τοίχους σε όλη την πόλη, αναγνωρίζω τον γραφικό χαρακτήρα.
Ποτέ δεν ημουνα λάτρης της νύχτας. Για την ακρίβεια μου άρεσε να ξυπνάω νωρίς το πρωί. Τους τελευταίους 8 μήνες περίπου όμως αρχίζω να γνωρίζω την νύχτα. Όχι με τον κλασικο τρόπο του νυχτοπερπατήματος και της μπαρότσαρκας αλλα με έναν διαφορετικο τρόπο, τέτοιον που να μπορω να επικοινωνώ με ανθρώπους ιδιαίτερους. Δεν ξέρω αν έγινα νυκτόβιος ή αν πλεον ειμαι παραπάνω απο "γουαναμπή ξενύχτης" όπως κάποια με αποκάλεσε πριν καιρό. Ξέρω όμως οτι το απολαμβάνω και ότι περνάω τέλεια πια. Και τωρα με παρέα έναν γάτο...
Ποτέ δεν ημουνα λάτρης της νύχτας. Για την ακρίβεια μου άρεσε να ξυπνάω νωρίς το πρωί. Τους τελευταίους 8 μήνες περίπου όμως αρχίζω να γνωρίζω την νύχτα. Όχι με τον κλασικο τρόπο του νυχτοπερπατήματος και της μπαρότσαρκας αλλα με έναν διαφορετικο τρόπο, τέτοιον που να μπορω να επικοινωνώ με ανθρώπους ιδιαίτερους. Δεν ξέρω αν έγινα νυκτόβιος ή αν πλεον ειμαι παραπάνω απο "γουαναμπή ξενύχτης" όπως κάποια με αποκάλεσε πριν καιρό. Ξέρω όμως οτι το απολαμβάνω και ότι περνάω τέλεια πια. Και τωρα με παρέα έναν γάτο...
2 σχόλια:
Μου θυμίζει τη 'Συννεφούλα'...
ΥΓ: Πολύ ωραίες οι αλλαγές :))
Εμένα μου θυμίζει τη Φωτεινούλα που έγινε Σκοτεινούλα από το ξύλο στην ταινία "Με την ψυχή στο στόμα".
Καλό ξενύχτι...
Δημοσίευση σχολίου