Η αίθουσα
Μια έκθεση ζωγραφικής στον 2ο όροφο στο Χατζηγιάννειο, στην αίθουσα Τ. Τλούπα. Μια αίθουσα που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι ... οι τοίχοι της. Μια αίθουσα που έχει τόσα μειονεκτήματα που κανένας κακόβουλος θα νόμιζε οτι οι υπεύθυνοι αδιαφορούν: Κατ' αρχάς είχε κρύο. Σχεδόν καθόλου θέρμανση την ώρα που στα εγκαίνια της έκθεσης "Χάος" του Μπεχράκη όλοι είχαμε ψηθεί απο την ζέστη στην ίδια ακριβώς αίθουσα. Είναι μεγάλος κόπος; Επίσης, εξαιρετικά πολύ φως. Υπήρχε φωτισμός οροφής και προβολάκια. Ο φωτισμός οροφής ήταν ψυχρός και πολύς και τα προβολάκια (για όνομα του Θεού!) είχανε ανάμεικτο φωτισμό! Άλλα ήτανε με ψυχρό φωτισμό κι άλλα με πυρακτώσεως! Απαράδεκτο! Η έκθεση είχε ακουαρέλες και ακρυλικά. Όλα με τον ίδιο φωτισμό; Και τι φωτισμό; Ανάμεικτο. Που ακούστηκε ένα σοβαρό πολιτιστικό ίδρυμα να μην έχει μια φροντίδα για το φώτισμό της αίθουσας. Ειναι ντροπή μια αίθουσα που φερει το όνομα του Τλούπα να είναι τόσο παρατημένη. Αναρωτιέμαι πραγματικά αν υπάρχει κάποιος στο ίδρυμα με μουσειολογική εκπαίδευση και κατάρτιση.
Γενικά
Όσον αφορά την έκθεση, σίγουρα σου προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα. Για αρχή μπορούμε όλοι να παρατηρήσουμε την έλλειψη ενός σοβαρού καταλόγου της εκθέσεως, έναν κατάλογο που να έχει όλα τα έργα σε μικρογραφίες, με τίτλο, τεχνική και λίγα λόγια. Με μια σοβαρή επιμέλεια και με αξιοπρέπεια. Κάτι το οποίο κατα την ταπεινή μου άποψη θα μπορούσε να το αναλάβει το ίδιο το Χατζηγιάννειο ως ίδρυμα που στεγάζει την έκθεση. Υπήρχε μόνο ένας τιμοκατάλογος (έργο του ίδιου του καλλιτέχνη) με απλές συρραμένες κόλλες Α4 με το όνομα του κάθε έργου ανάλογα με την αρίθμηση τους, την τιμή του, ένα μικρό σχόλιο και σύντομες περιγραφές των τεχνικών της ακουαρέλας και του ακρυλικού, κάτι πολύ σημαντικό για όσους κάνουν τον κόπο να διαβάσουν κάτι παραπάνω.
Τα έργα
Εύκολα νομίζω μπορεί να καταλάβει κάποιος οτι τα έργα του δεξιού τοίχου όπως μπαίνουμε στην αίθουσα ήταν τα διαμάντια του δημιουργού. Τα έργα δλδ με αρίθμηση 24, 13, 21, 19 και ίσως και το 14. Έργα πραγματικές δημιουργίες. Στους 27 πίνακες της έκθεσης υπήρχανε και ακρυλικά και ακουαρέλες. Υπήρχε επίσης μια τηλεόραση που έδειχνε ένας πίνακα ζωγραφισμένο με ακουαρέλα κατα την ώρα της δημιουργίας για να δείξει τις δυσκολίες που προκύπτουν με την ιδιαιτερότητα του μέσου και την ταχύτητα που απαιτείται. Τα έργα ήταν: κάποιες προσωπογραφίες, τοπία (κυρίως παραθαλλάσια), σκηνές ρωπογραφίας και κάποιους πίνακες με νεκρές φύσεις (λάμπα λαδιού, βότσαλα κ.α.). Οι σουρεαλιστικοί πίνακες στον δεξιό τοίχο της έκθεσης ήτανε αρκετά εντυπωσιακοί: ένας ιδιαίτερος φόντος, ιδιαίτερα πλούσιος σε χρώμα συνδυασμένος και ανθρώπινες μορφές σε πρώτο πλάνο. Έντονα χρώματα άλλοτε με μια στερεά προοπτική κι άλλοτε με έντονα χρώματα που δημιουργούσαν μια εκρηκτική χρωματικά εικόνα. Το Νο. 24 ήταν ένας πίνακας με αρχαΐζον θέμα. Μια αγαλματική μορφή με έντονες πτυχώσεις δίπλα σε ένα παράθυρο. Πολύ καλή φωτοσκίαση, πολύ σωστή σε σχέση με την πηγή φωτός δεξιά της μορφής. Μια πολύ γνώση κι εφαρμογή σχεδίου διαφαινότανε εύκολα με σεβασμό στην αναλογία και το συναίσθημα του έργου.
Μια έκθεση ζωγραφικής στον 2ο όροφο στο Χατζηγιάννειο, στην αίθουσα Τ. Τλούπα. Μια αίθουσα που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι ... οι τοίχοι της. Μια αίθουσα που έχει τόσα μειονεκτήματα που κανένας κακόβουλος θα νόμιζε οτι οι υπεύθυνοι αδιαφορούν: Κατ' αρχάς είχε κρύο. Σχεδόν καθόλου θέρμανση την ώρα που στα εγκαίνια της έκθεσης "Χάος" του Μπεχράκη όλοι είχαμε ψηθεί απο την ζέστη στην ίδια ακριβώς αίθουσα. Είναι μεγάλος κόπος; Επίσης, εξαιρετικά πολύ φως. Υπήρχε φωτισμός οροφής και προβολάκια. Ο φωτισμός οροφής ήταν ψυχρός και πολύς και τα προβολάκια (για όνομα του Θεού!) είχανε ανάμεικτο φωτισμό! Άλλα ήτανε με ψυχρό φωτισμό κι άλλα με πυρακτώσεως! Απαράδεκτο! Η έκθεση είχε ακουαρέλες και ακρυλικά. Όλα με τον ίδιο φωτισμό; Και τι φωτισμό; Ανάμεικτο. Που ακούστηκε ένα σοβαρό πολιτιστικό ίδρυμα να μην έχει μια φροντίδα για το φώτισμό της αίθουσας. Ειναι ντροπή μια αίθουσα που φερει το όνομα του Τλούπα να είναι τόσο παρατημένη. Αναρωτιέμαι πραγματικά αν υπάρχει κάποιος στο ίδρυμα με μουσειολογική εκπαίδευση και κατάρτιση.
Γενικά
Όσον αφορά την έκθεση, σίγουρα σου προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα. Για αρχή μπορούμε όλοι να παρατηρήσουμε την έλλειψη ενός σοβαρού καταλόγου της εκθέσεως, έναν κατάλογο που να έχει όλα τα έργα σε μικρογραφίες, με τίτλο, τεχνική και λίγα λόγια. Με μια σοβαρή επιμέλεια και με αξιοπρέπεια. Κάτι το οποίο κατα την ταπεινή μου άποψη θα μπορούσε να το αναλάβει το ίδιο το Χατζηγιάννειο ως ίδρυμα που στεγάζει την έκθεση. Υπήρχε μόνο ένας τιμοκατάλογος (έργο του ίδιου του καλλιτέχνη) με απλές συρραμένες κόλλες Α4 με το όνομα του κάθε έργου ανάλογα με την αρίθμηση τους, την τιμή του, ένα μικρό σχόλιο και σύντομες περιγραφές των τεχνικών της ακουαρέλας και του ακρυλικού, κάτι πολύ σημαντικό για όσους κάνουν τον κόπο να διαβάσουν κάτι παραπάνω.
Τα έργα
Εύκολα νομίζω μπορεί να καταλάβει κάποιος οτι τα έργα του δεξιού τοίχου όπως μπαίνουμε στην αίθουσα ήταν τα διαμάντια του δημιουργού. Τα έργα δλδ με αρίθμηση 24, 13, 21, 19 και ίσως και το 14. Έργα πραγματικές δημιουργίες. Στους 27 πίνακες της έκθεσης υπήρχανε και ακρυλικά και ακουαρέλες. Υπήρχε επίσης μια τηλεόραση που έδειχνε ένας πίνακα ζωγραφισμένο με ακουαρέλα κατα την ώρα της δημιουργίας για να δείξει τις δυσκολίες που προκύπτουν με την ιδιαιτερότητα του μέσου και την ταχύτητα που απαιτείται. Τα έργα ήταν: κάποιες προσωπογραφίες, τοπία (κυρίως παραθαλλάσια), σκηνές ρωπογραφίας και κάποιους πίνακες με νεκρές φύσεις (λάμπα λαδιού, βότσαλα κ.α.). Οι σουρεαλιστικοί πίνακες στον δεξιό τοίχο της έκθεσης ήτανε αρκετά εντυπωσιακοί: ένας ιδιαίτερος φόντος, ιδιαίτερα πλούσιος σε χρώμα συνδυασμένος και ανθρώπινες μορφές σε πρώτο πλάνο. Έντονα χρώματα άλλοτε με μια στερεά προοπτική κι άλλοτε με έντονα χρώματα που δημιουργούσαν μια εκρηκτική χρωματικά εικόνα. Το Νο. 24 ήταν ένας πίνακας με αρχαΐζον θέμα. Μια αγαλματική μορφή με έντονες πτυχώσεις δίπλα σε ένα παράθυρο. Πολύ καλή φωτοσκίαση, πολύ σωστή σε σχέση με την πηγή φωτός δεξιά της μορφής. Μια πολύ γνώση κι εφαρμογή σχεδίου διαφαινότανε εύκολα με σεβασμό στην αναλογία και το συναίσθημα του έργου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου