Και αυτογραφα τωρα!

Πριν απο καιρό ελαβα μια προσκληση απο την moukelis για το παιχνιδι με τα αυτογραφα και πρεπει να συμμετεχω κι εγω. Βεβαια εχει περάσει καιρος αλλα ελπιζω να ισχυει ακομα. Για τους όρους λοιπον, αντεγραψα το κειμενο απο το μπλογκ της moukelis.
Εντάξει, με το πληκτρολόγιο σε είδαμε… Τα κουτσοκαταφέρνεις. Για να σε δούμε όμως και σε πιο κλασικά μέσα γραφής. Όχι, δεν ζητάμε να σκαλίσεις την πέτρα, να γράψεις στα τοιχώματα της σπηλιάς ή να πάρεις την πλάκα και το κοντύλι. Πάρε ένα στυλό, ένα μολύβι, ένα μαρκαδόρο, μια κηρομπογιά, ένα κραγιόν και γράψε κάτι. Κάτι που να σε αντιπροσωπεύει όμως. Γιατί όπως λέγανε και οι παλιοί scripta manent. Και πού το ξέρεις; Μπορεί κάποτε να εκδοθούμε σε λεύκωμα.
Γράψε λοιπόν, σκανάρισέ το και ανέβασε το στο blog σου.
Και μετά “ειδοποία ρε μπούρδα Καραβάγγο” για να προσθέσουμε το αυτόγραφο στην συλλογή.
Ειδοποία, γράφοντας στο τέλος του ποστ σου το μαγικό ξόρκι: για το http://autographcollectors.blogspot.com/

Τα υλικα για το παραπανω ειναι: μια κολλα χαρτί απο το μπλοκακι της φετινης Biennale της Θεσσαλονικης, στυλο (Bic) κι ενα ποιημα ενος ζωγράφου νομιζω το οποιο καποτε ειδα σε ενα βιβλίο αλλα δεν ελεγε ποιανου ητανε ακριβως. Απο την πρωτη στιγμη ενθουσιαστηκα με αυτο το ποιημα, φωτοτυπησα την σελιδα και περιφερεται εδω και 4 χρονια καπου στο δωματιο μου.