Φωτογραφία

Μερικες φορες ξεκιναω να κανω κατι και ψιλοχάνομαι στην διαδρομη. Δεν ειναι οτι ξεχνάω τι θελω να κανω, αυτο δεν το ξεχνάω ευκολα, ξεχνάω τις λεπτομερειες. Καμια φορά παιρνει και το μυαλό μου αέρα και ψιλοξεχνάω ή κάνω οτι ξεχνάω καποιες βασικες λεπτομερειες. Και ξαφνικα μια ωραια μερα, ενα "σημαδι", μια φωτογραφία με φερνει στα ίσα μου. Μου υπενθυμιζει τι κανω, γιατι το κανω, γιατι το ξεκινησα και τι πραγματικα αγαπάω να κανω μ'αυτο που εχω στα χερια μου.
Λατρευω την φωτογραφια. Αυτο μετριέται με πολλους τρόπους: οικονομικα με το ποσα λεφτα ξοδευω γι'αυτην, πρακτικα με το πόση ώρα ασχολουμαι μ'αυτην, ηθικα και κοινωνικα με το πόσο εχω ζαλίσει τους πολυ δικους μου ανθρώπους γι'αυτην και τους εχω πιέσει να τους φωτογραφίσω, γενικα με πολλους τρόπους. Πανω απ'ολα, αγαπαω την Φωτογραφια την ίδια ομως. Απο την υλικη της υπόσταση, ενα κομματι τυπωμενο χαρτί με μια εικονα επάνω, μεχρι και την Τέχνη την ίδια, την Ιστορια της, τους ανθρώπους της, τα ανεκδοτα της, τα απ'ολα της. Δεν αγαπαω μονο την φωτογραφια που βγάζω εγω. Αγαπαω την Φωτογραφία γιατι μ'αρεσει να βλέπω φωτογραφίες. Να ζω με τις εικονες, να γνωριζω αχόρταγα τον κόσμο βλέποντας κομμάτια του κόσμου μεσα σ'ενα κομματι χαρτί, σε μια οθόνη ή και στην τελικη μεσα απο ενα σκοπευτρο φωτογραφικης μηχανης.
Για όλα αυτα φταιει η φωτογραφια παραπανω και η τυχαια μου συνάντηση μαζι της στο daily dose of imagery, ενα site φωτογραφικο το οποιο θα βρειτε και στα λινκς διπλα. Να'ναι καλα...

Playlist

Το πιο ομορφο τραγουδι που βγηκε ποτέ ισως, συχνα με κανει να δακρυζω λιγουλακι...


Ενα απο τα πιο γλυκα τραγουδια ολων των εποχων, θελω να το ακουω για μια ζωη...


Ενα απο ΄κεινα τα τραγουδια που ακους καπου καπως καποτε και σου μενουνε στο μυαλο. Δενε χω ιδεα για τον στιχο αλλα μου φαινεται αστειος σχετικα, το τραγουδι δε μου βγαζει μια απιστευτη γλυκυτητα


Ενα καταπληκτικο τραγουδι απλα, Raining in Baltimore απο Counting Crows


Απο την πρωτη φορα που ακουσα αυτο το τραγουδι στην ταινια Αρμαγεδων, σε ενα σινεμα στην Αθηνα το θεωρω απλα καταπληκτικο, ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου!


Ενα απο τα πιο δυνατα τραγουδια με τον Johny Cash, ανατριχιαζω προς το τελος παντα σχεδον

Βουνα

"Οι αρχαιοτεροι απόγονοι του Πρατζαπάτι ειναι τα βουνά. Στην αρχή τα βουνά είχαν φτερά. Πετουσαν απο'δω κι απο κει και κατεβαιναν σε οποιο μέρος τους άρεσε καθε φορά. Αυτη η γη δεν ηταν ακομα στερεωμενη πουθενά. Τότε ο Ινδρα εκοψε τα φτερά των βουνων. Επειτα με αυτά τα βουνά στερέωσε τη γη. Απ'τα φτερα τους γινηκαν τα βαριά σκοτεινα συννεφα. Γι'αυτο τα συννεφα κρεμονται πάνω απο τις βουνοσειρες, γιατι ειναι ο γενεθλιος τόπος τους. Και για τον ίδιο λόγο βρέχει πιο πολύ στα βουνά. Απ'το χυμό των κομμένων φτερών προερχονται οι καρποί καρίρα. Τον καιρό της βροχής εμφανιζονται τα βαριά σκοτεινα συννεφα, γιατι οι άνθρωποι κανουνε θυσια στον Πραγχάσα Βαρούνα που φερνει την βροχή, την πιο πολλη στα βουνά."

Αποσπασμα της Βεδικης Γραματειας κι ενα απο τα καλυτερα κομματια που εχω διαβασει ποτέ σε βιβλίο. Το βιβλίο το πήρα απο το meetup της Τριτης στην Θεσσαλονικη, στο cafe Bazaar...

Στην Λαρισα και η Τεχνη ακομα παει για μπάνιο...

Ειπα κι εγω ο άνθρωπας να ανοιξω μια εφημεριδα με τον πρωινο μου καφε να δω τι γινεται ρε παιδι μου στα πολιτιστικα της Λάρισας. Απο μερες περιμενα την κεραμίδα αλλα σημερα την ενημερωθηκα: η Δημοτικη Πινακοθηκη μας αλλάζει το ωράριο της και τωρα το καλοκαιρι θα ειναι ανοιχτη αο Δευτέρα εως Παρασκευη, πρωι μεχρι τις 14.30 και απογευμα 19.00-22.00 εκτος Πεμπτης που θα ειναι μεχρι τις 15.00 το μεσημερι μονο. Και το Σαββατοκυριακο θα ειναι κλειστα! Πρωι απογευμα, κλειστά!
Ειμαστε σοβαροι; πιστευουνε δλδ ειλικρινα οτι μεσα στην εβδομαδα ειναι πιο πιθανο να πάει κάποιος να κανει την επισκεψη του στην Πινακοθηκη απ'οτι το ΣΚ; Και μετα την προσφατη ερευνα που έδειξε οτι ειναι απογοητευμενος ο κοσμος απο την Πινακοθηκη αποφασιζουνε να κλεισουνε τις δυο μερες της εβδομαδας που μπορει να παει καποιος με την οικογενεια του για δει μια έκθεση, να παει για καφε στο καφε της Πινακοθηκης και γενικαννα έρθει πιο κοντά στο μουσειο; ειλικρινα δεν ξερω τι να πω για μια τετοια σκεψη. Και μην ακουσω το επιχειρημα οτι φευγει ο κοσμος το ΣΚ απο Λάρισα, φευγει γιατι όλα κλεινουνε, φευγει γιατι δεν εχει που να παει οταν ολα τα καταστηματα, μαγαζια και η Πινακοθηκη ακομα φευγει για διακοπες και αδιαφορει για την κουλτουρα του Λαρισαιου και τον τρόπο να τον φερει στον χωρο της για να περιηγηθει.
Αλλα πιο ευκολος και προτιμοτερος ειναι ο φραπες στον Αγιοκαμπο μωρε, να χαζευουμε κανενα τεκνό ή κανενα πιπίνι, μετα κανενα πιτογυρο στην Βελίκα, Σπιτάκι για μπυρόνια και καμια βουτια αμα λάχει να'ουμ'. Οσο για την τέχνη και την κουλτουρα...εχει ο θεος.
O tempora, o mores!