Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

Φοβος


Πριν λιγο γύρισα απο μια ταινια τρόμου, την ισπανική ταινια "El Orfanato" (Το ορφανοτροφείο). Και ητανε όντως μια ταινια τρόμου αν και μου το χάλασε λιγο στο τέλος. Αλλα τα φινάλε ειναι και θέμα γουστου. Δυο τρεις σκηνες στο έργο ητανε αρκετά τρομακτικές, ξερετε τωρα, συνδυασμός μουσικής και εικόνας τέτοιος που να σε κανει να πετάγεσαι, να σου μένει το νατσος στο χέρι! Μετά το τέλος της ταινιας όμως δεν βγηκα με κανενα τρομαγμένο προσωπο έξω αλλα με μια μάλλον γελαστή, χαρουμενη έκφραση. Ανακουφισμένος, αυτο κυριως.
Πάντα μετα απο τρομάρες ειμαι ανακουφισμένος. Όχι μόνο στον κινηματογράφο ή την οθόνη γενικά που ξερεις αν όλα τελικα τελείωσαν καλά, αλλα πολλές φορές και στα όνειρα μου. Δεν ειμαι απο αυτους που πετάγονται με ουρλιαχτά στον ύπνο τους μετα απο εφιάλτη αλλα σχεδόν παντα ξυπνάω και θυμαμαι έντονα τον εφιάλτη που μολις ειδα. Έχουνε υπάρξει και φορες που πραγματικά πίστεψα οτι ο εφιάλτης ή το όνειρα που ειδα μόλις ειναι αλήθεια και ψάχνω να βρω στοιχεια μολις σηκωθω να επαληθευσω ή να διαψευσω αυτο που ειδα. Αλλα μετα απο λίγη ώρα νιώθω μια μεγάλη ανακουφιση. Ένα αίσθημα ανανέωσης και φρεσκάδας, σαν να με ανανεωσε ο εφιάλτης και να με βοήθησε. Σαν ενα restart ενα πράγμα,που μετα τα βλέπεις όλα εντάξει. Φορες φορές αισθάνομαι οτι μου έκανε καλό ένα τρόμαγμα απο εφιάλτη. Άλλες φορες με έχω πιάσει να "ευχομαι" για έναν εφιάλτη σχεδόν, προκειμένου να νιώσω εκεινο το όμορφο συναισθημα της ανανέωσης και της ανακούφισης. Δεν αγιάζω τους εφιάλτες, εξάλλου για κάποιους ειναι υπερβολικά ζωντανοί ή άσχημοι. Απλα προτιμώ να βλέπω μια...χρησιμοτητα στους εφιάλτες και να μην τους δαιμονοποιώ τουλάχιστον...

5 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Ειναι κι αυτο μια αποψη...
Η δικη μου εμπειρια με τα ονειρα ειναι δυστυχως λιγο διαφορετικη, γιατι σχεδον παντα τα κακα μου ονειρα μου βγαινουν...ειχα φτασει στο αντιθετο σημειο απο σενα καποτε, δηλαδη να παρακαλαω καθε βραδυ πριν κοιμηθω να μην δω τιποτα, εναν υπνο χωρις ονειρα, γιατι ειχα κουραστει να διαισθανομαι αρρωστιες, θανατους και καβγαδες που ερχονταν!

Χαμένος είπε...

Καλή ιδέα αυτή με τις ταινίες που βαθμολογεις ρε δημήτρη να ξερουμε τι να βλεπουμε.Όπως και με το αριστουργημα το σκοτεινο χωριό.... αυτή και αν είναι ``τρομακτική΄΄ ταινία

Στοχαστης είπε...

@butterfly
Δυστυχώς μερικες φορες το να ξερεις τι θα γινει δεν ειναι καλό, αισθάνεσαι σχεδόν ένοχος/η. Ας συμβαίνει εστω και με τα καλά καμια φορα, ευχομαι να εχει αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο

@χαμενος
Ωραια αρχή κανεις και στο μπλογκ μου βρε! Δεν θα σχολιάσω, θα πω μονο οτι αδικειται την ταινια και τον - ταλαντουχο - σκηνοθετη. :Ρ

moukelis είπε...

Με έψιλον το "αδικείτε" παιδί μου Στοχαστή,με έψιλον,πόσες φορές τα έχουμε πει αυτά...Τς τς τς...
Σήμερα μιλούσαμε με τον δάσκαλο φωτογραφίας και η κουβέντα πήγε στις ταινίες τρόμου (είναι του σπλάττερ ο κύριος).Και είπε ο άνθρωπος να πάμε για κανένα τσίπουρο να μιλήσουμε για ταινίες όλοι μαζί.Αλλά μη μου στενοχωριέσαι,εγώ σαν καλή φίλη έσπευσα να τον προειδοποιήσω να μη σε πάρουμε μαζί,μια και θεωρείς το "Σκοτεινό Χωριό" μία από τις καλύτερες ταινίες.Ναι,ναι τώρα το ξέρει ΚΑΙ ο δάσκαλος!!!Μουχαχαχαχαχα...

Στοχαστης είπε...

Ημουνα μεταξυ "αδικειται η ταινια" και "αδικειτε την ταινια" και μπερδευτηκα ρε καθηγητριούλα - σπασικλάκι. Και ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λόγια στον καθηγητη, θα το πληρώσεις αυτό ρε!