Χωρος απόθεσης

Η Μουσειολογια και ο μουσειολόγος ειναι έννοιες μαλλον άγνωστες στην ελληνικη κοινωνια. Κατι σαν...αρρωστια μπορει να ακουγεται σε κάποιους. Ειναι αυτό που θελω να κάνω στην ζωη μου, να γινω μουσειολόγος δλδ. Παντα όμως μου άρεσε και να διδάσκω. Ή εστω να μαθαινω σε άλλους αυτα που ξέρω εγω ωστε να τους ειναι χρησιμα. Κάποιοι ίσως να το χαρακτηρισουνε κι ως κινηση βασισμένη στο "συνδρομο του Μεσσια" ή σε άλλα περιεργα πιθανα απωθημενα, αλλα δεν με πολυνοιάζει. Παντα λοιπόν σκεφτόμουν οτι ηθελα να διδάξω και ειδικα τέχνη που την σπουδάζω στην θεωρητικη και πρακτικη της μορφή.
Δεν ξερω αν μπορει να διδαχτει κανεις να γινει καλός εκπαιδευτικος, νομιζω οτι το ενστικτο και το φυσικο ταλέντο εχει παντα μεγάλο ρολο σε τέτοια πράγματα. Πολλα στοιχεια όμως μπορει να πάρεις κανεις απο καλους "δασκάλους" που συναντά στον δρόμο του. Ειτε τους εχει ο ίδιος ως καθηγητες ειτε τους γνωριζει σαν καθημερινους ανθρώπους. Εναν απο αυτους συνάντησα λιγες μερες πριν.
Την Δευτερα, εδινα ενα μαθημα στη σχολή μου. "Ειδικα Θεματα Μουσειολογιας Ι", μιλάμε για εξειδικευμενα πράγματα. Ο καθηγητης, Δ.Π., πολυ καλός, νεος, με ουσιαστικη χρηση της νεας τεχνολογιας (βρηκα την υλη του μαθηματος σε ιστοσελιδα του και μου εστειλε με email την ύλη ενος άλλου μαθηματος του που εχω να δωσω!) και μουσειολόγος απο τους λίγους. Το βιβλίο που μοιρασε ητανε μια συλλογη άρθρων της Καλτσά, απο τις καλυτερες επιστημονες του χώρου. Το μαθημα εξεταζότανε προφορικα και ειχα την περιέργεια να δω τι θα ρωτησει απο ενα βιβλίο-συρραφη άρθρων. Μπαινοντας να εξεταστώ, η πρωτη ερώτηση ειναι με ποια απο τα άρθρα μεσα στο βιβλίο διαφωνω και σε τι. Ξαφνιάστηκα! Ημουνα διαβασμενος αλλα η ερωτηση ητανε "κοντρα", ενάντια δλδ στις αναμενόμενες ερωτησεις σε θεωρητικα μαθηματα. Απαντάω και η δευτερη ερωτηση ειναι παλι πρακτικη, πως θα χειριζόμουνα εναν τυπο που θα αδιαφορουσε για ενα μουσειο και θα προτιμουσε για την διασκεδαση του να παει σινεμα, για καφε, γενικα οπουδηποτε αλλου εκτος απο ενα μουσειο. Το ηξερα, το ειχα σκεφτει κι εγω κι απαντησα ευκολα.
Η τριτη ερωτηση ομως με αφησε αναυδο: "Ειμαστε εμεις οι δυο σε ενα μουσειο και ειμαστε μουσειολογοι. Η εκθεση που εχουμε ετοιμάσει ανοιγει σε 5 λεπτά αλλα εχουμε ξεχάσει να βάλουμε λεζάντα σε ενα εκθεμα! Εχεις 5 λεπτά, να βρεις και να γράψεις μια λεζάντα ακομα κι αν την επόμενη μερα την αλλάξουμε, μια λεζάντα γι'αποψε. Το αντικειμενο ειναι αυτο" και μου υποδεικνυει ενα τασάκι πανω στο γραφειο του! Μενω ακινητος να κοιτάω το τασάκι για λιγο μην εχοντας συνειδητοποιησει ακριβως την ερωτηση. "Εχεις χάσει ηδη εναμιση λεπτο", μου λεει. Τον κοιτάω και πιανω το στυλό να γράψω; και τι γραφουμε τωρα; υπάρχει "συνταγη" γι'αυτα ή όχι; γράφω στα γρηγορα (με τον καθηγητη να κοιτάει το ρολοι του συνέχεια): "Χωρος απόθεσης κακής ανθρώπινης συνηθειας". Το βλέπει, χαμογελάει, του άρεσε αν και τυπικα ητανε ελλιπες. Μου εξηγει τι "επρεπε" να ειχα συμπεριλάβει και χαμογελάει ξανα. Μου ανακοινώνει τον βαθμό μου, μιλάμε λιγάκι για την μουσειολογια στην Ελλάδα γενικα και φευγω καλησπεριζοντας τον.
Πραγματικα με εντυπωσίασε. Αισθάνθηκα αληθινό θαυμασμό γι'αυτον, οτι πραγματικα με διδαξε κατι πολυ παραπάνω απο το περιεχόμενο του μαθηματος, οτι μου έμαθε πως να δω την επιστημη την ίδια και να καταλάβω περαιτέρω τον χαρακτηρα της. Πραγματικα το χάρηκα πολυ.

ICOM
ICOM - Ελληνικο τμήμα