Δουλεύω πια 8 χρόνια ως φωτογράφος, με τον έναν ή άλλο τρόπο. Από βοηθός φωτογράφου σε γάμους και βαφτίσεις, χειριστής εκτυπωτή σε φωτογραφείο, φωτογράφος σε νυχτερινά μαγαζιά (ο ενοχλητικός τύπος που σε ρωτάει τυπικά αν θέλεις φωτογραφία στα μπουζούκια και σε βγάζει έτσι κι αλλιώς εστιάζοντας στις γυναίκες κυρίως; ε, αυτό) μέχρι φωτογράφος παράστασης boudoir στο Donnington, φωτογράφος σε τσίρκο και "παπαράτσι" στο κεντρικό Λονδίνο, πέρασα από πολλά στάδια, αφεντικά, έβγαλα χιλιάδες φωτογραφίες, κουβάλησα δεκάδες κάμερες, τράβηξα αμέτρητα φιλμς, γέμισα κάρτες, άδειασα μπαταρίες, δούλεψα σε αυτό που ονειρευόμουν.
Το φωτογραφικό κομμάτι ωστόσο είναι ένας μέρος της όλης εμπειρίας. Για μένα ήταν εμπειρία γιατί το απολάμβανα ολόκληρο, από την αρχή μέχρι την στιγμή που έφτανα ξανά στο σπίτι. Κι αυτό που πάντα ήταν πρώτο στις προτιμήσεις μου, αυτό που απολάμβανα περισσότερο και δεν χόρταινα ήταν το να δουλεύω νύχτα. Να έχω ραντεβού με τους υπόλοιπους φωτογράφους, με τους συνεργάτες μου όταν ο ήλιος θα είχε ήδη πέσει, να δουλεύω όσο όλοι γύρω μου απολαμβάνουν την βραδιά τους και να γυρνάω σπίτι την ώρα που άλλοι επιστρέφανε από την διασκέδαση τους, αργά το βράδυ.
Μ'αρέσει να δουλεύω νύχτα. Και θεωρώ πώς είμαι τυχερός που τώρα, στο Λονδίνο, πολλές δουλειές μου είναι το βράδυ και γυρνάω σπίτι όταν είναι πια αργά. Μ'αρέσει να βλέπω το νυχτερινό Λονδίνο, να επιστρέφω μέσα από τα στενά του Soho με τα πολύχρωμα μαγαζιά, τον κόσμο έξω με τα ποτήρια στο χέρι, να βλέπω την φωτισμένη National Gallery, να παρατηρώ τους ανθρώπους να τρέχουν να προλάβουν το τελευταίο τρένο ή λεωφορείο, γυναίκες να περπατάνε με τα τακούνια στο χέρι φορώντας πιο άνετα παπούτσια μετά το τέλος της βραδιάς, παρέες από έφηβους να συζητάνε την βραδιά που τελειώνει και να βιάζονται να μεγαλώσουν. Μ'αρέσει να βλέπω από απόσταση τα φωτισμένα κτίρια στο Southbank, να κάνω αυτή την καταπληκτική βόλτα από την Southbank book market μέχρι τα λιοντάρια της Westminster bridge για να πάρω το λεωφορείο. Μ'αρέσει να κάνω βόλτα το βράδυ στο κέντρο του Λονδίνου, να περπατάω το Whitehall, να περνάω από το Covent Garden, να είμαι στο Kingly Court και να περπατάω ακούγοντας την μουσική που βγαίνει από τα μαγαζιά. Μ'αρέσει που βλέπω τον κόσμο καλοντυμένο στην ουρά στο ανοιχτό Tesco της Trafalgar για βραδινό σνακ, να παίρνω το βραδινό λεωφορείο και να έχω μια ώρα μπροστά μου για να διαβάσω το βιβλίο που πήρα μαζί μου και να κοιτάω από τα παράθυρα το Λονδίνο και τα κόκκινα σύννεφά του.
Είμαι φωτογράφος, μ'αρέσει να συλλέγω εικόνες, είμαι οπτικός τύπος και κάθε θέα για μένα είναι μια απόλαυση. Δεν χρειάζομαι την μηχανή μου πάντα για να απολαμβάνω τις εικόνες που έχω μπροστά μου, πολλές φορές αυτά που βλέπω με τα μάτια μου και μόνο τυπώνονται καλύτερα και πιο μόνιμα στο μυαλό μου απ'ότι φωτογράφισα. Και τις καλύτερες εικόνες εδώ στο Λονδίνο τις είδα χωρίς να έχω την μηχανή στα χέρια μου, πολλές φορές με μουσική στο τέρμα.
