London baby: the sequel! (2)

Πολύ κρύο είπαμε στο Λονδίνο, εγώ πετάω στα σύννεφα και κοιτάω απο το παράθυρο στο τρένο. Το περυσινό μάθημα το έμαθα καλά και η μηχανή είναι πάντα πάνω μου, φωτογραφίζω ελάχιστα όμως, πιο πολύ θέλω να ζήσω την στιγμή, να μου μείνει στο μυαλό κι όχι στον αισθητήρα. Μια ώρα και κάτι ψιλά μετά, φτάνω στον προορισμό μου, το Woolwich Arsenal, μια περιοχή του Λονδίνου νοτιοανατολικά, κοντά στο Greenwich και δίπλα στον Τάμεση. Το σπίτι που θα μείνω είναι σε ένα κτίριο που κάποτε ήταν βασιλικό εργοστάσιο κανονιών και πυρομαχικών κι έχει ένα πολύ industrial και ιδιαίτερο στυλ που συνδυάζεται με πέτρα και αψιδωτά παράθυρα, ένας συνδυασμός που γουστάρω τρελά! Απ'οτι ξέρω, δεν γνωρίζουν πολλοί την περιοχή, αλλά δεν με πειράζει καθόλου. 

Εδώ να ευχαριστήσω και δημόσια την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας μου η οποία μου έσπασε τα @@ όταν προσπάθησα να βάλω χρόνο ομιλίας και δεν αναγνώριζε (!!) το voucher που είχα αγοράσει απο κατάστημα της στην περιοχή. Ευχαριστώ για την ταλαιπωρία!

Πρώτη μέρα στο Λονδίνο, εννοείται πως δεν θα καθόμουν μέσα, αποφασίσαμε να πάμε, λόγω του προχωρημένου της, ώρας στο O2. Το οποίο Ο2 είναι ένα φαινόμενο! Είναι ένα τιτανοτεράστιο συγκρότημα ψυχαγωγίας, με πολλά καφέ, bars, pubs, κινηματογράφους, καταπληκτικό design εξωτερικά όπου θυμίζει ένα τεράστιο θόλο. Μοιάζει πραγματικά πολύ μεγάλος, αλλά όταν μπαίνεις μέσα, είναι στ'αλήθεια εντυπωσιακό! Καφέ και φαγητό εκεί λοιπόν, με φαγητό στο GBK, όπου δοκίμασα ένα απο τα πεντανόστιμα burger τους σε ένα μαγαζί με ιδιαίτερη διακόσμηση, αφιερωμένη στην μουσική και με εξώφυλλα δίσκων στους τοίχους!

To O2 και η Canary Wharf στο βάθος

Τέλος πρώτης μέρας και η δεύτερη μου δίνει την ευκαιρία να δω την περιοχή με το φως της μέρας. Και ναι, έχει ήλιο στο Λονδίνο, όχι δεν είναι πάντα συννεφιασμένο και καταθλιπτικό. Κι όσοι λέτε για το πόσο βρέχει και πόσο συννεφιασμένο είναι, έχετε μείνει για καιρό στα Γιάννενα; θα καταλάβετε τι εννοώ... Η περιοχή είναι πανέμορφη, με πολύ ιδιαίτερα κτίρια, όπως το Gatehouse και το καταπληκτικό κτίριο της Βιβλιοθήκης. Πραγματικά τα χάζευα για ώρα! Εκτός απο χάζεμα όμως, η δεύτερη μέρα είχε και επίσκεψη στην National Gallery για να δούμε την μόνιμη συλλογή (αλλά περισσότερο για να δω αυτό το έργο φυσικά απο κοντά). Σταματάμε στον σταθμό Charing Cross, περνάμε δίπλα απο την εκκλησία του St Martin in-the-fields και το μνημείο στον Wilde και φτάνουμε δίπλα στην National Gallery, ένα αρκετά μεγάλο κτίριο, εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά με μια μεγαλη πλατεία μπροστά του, την Trafalgar square και πολύ κόσμο να κυκλοφορεί και να φωτογραφίζεται εκεί. Φυσικά, η εμπειρία του να βλέπεις απο κοντά έργα τέχνης απο τον Van Gogh, Rembrandt, Matisse, Leonardo, Turner και απο πολλούς άλλους είναι απλά απερίγραπτη. Απλά ας πω οτι νιώθω περήφανος που είδα απο κοντά κάτι τέτοιο, κάτι τόσο μοναδικό.

Η συνέχεια έχει φαγητό, στο αγαπημένο μου Soho. Πέρυσι δεν είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ιδιαίτερες κουζίνες αλλά φέτος πήγα αποφασισμένος! Η πρόταση φίλων ήταν να πάμε σε ινδικό, συγκεκριμένα στο Masala Zone, ένα ιδανικό μαγαζί για εισαγωγή στην ινδική κουζίνα χωρίς "ατυχήματα". Πολύ όμορφη, ζεστή ατμόσφαιρα στο μαγαζί αλλά παίρνοντας τον κατάλογο ψιλοχάθηκα. Οι έμπειροι φίλοι μας με "ξενάγησαν" στον κατάλογο πιάτων και την ορολογία και η παραγγελία μου τελικά ήταν κάτι σαν "ποικιλία", το οποίο λέγεται "Grand Thali", το οποίο έχει ως βάση κάποιο πιάτο με κρέας και διάφορες σάλτσες και συνοδευτικά και φυσικά με αρκετό nan bread. Μέχρι τώρα όλα αυτά τα είχα δει σε εκπομπές του Gordon Ramsey, αλλά τώρα πια τα δοκίμαζα και ήταν πεντανόστιμα! Υπέροχες και πολλές γεύσεις, μια ποικιλία γεύσεων στο στόμα απο το γλυκό μέχρι το αλμυρό και διάφορες υφές. Το πιάτο μου ήταν ελάχιστα καυτερό αλλά έτσι κι αλλιώς είχα πάρει για ποτό ένα ρόφημα με γιαούρτι και mango, το οποίο ήταν και το τέλειο φάρμακο για τα καυτερά!

Μέσα στην Dial Arch

Η επόμενη μέρα είχε ακόμα καλύτερη γνωριμία με το Woolwich. Πρωινό σε μια απλά φανταστική pub, την Dial Arch, με τέλεια διακόσμηση, τζάκι, ξύλινα, vintage και δεν συμμαζεύεται, ένας συνδυασμός που με έκανε να χαζεύω το μαγαζί για ώρα πριν παραγγείλω κάτι για πρωινό. Αλήθεια, γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε μαγαζιά που να σερβίρουν πρωινό ή brunch; τι γαμάτη θα ήταν μια Κυριακή με πρωινό κι εφημερίδες σ'ένα τέτοιο μαγαζί! 

Woolwich Gatehouse

 Για να πάμε στην High Street, την κεντρική οδό της περιοχής (όχι, δεν λέγεται "High" η οδός αλλά έτσι λένε τις κεντρικές οδούς σε κάθε περιοχή), περάσαμε και απο το πανέμορφο Woolwich Gatehouse, στο οποίο και θέλω να επανέλθω για καλύτερες φωτογραφίες ωστόσο. 

Woolwich Public Library

Για βόλτα στην περιοχή μετά, είδα και το καταπληκτικό κτίριο της Woolwich Public Library, της Βιβλιοθήκης της περιοχής και την χάζευα κι αυτή για ώρα φυσικά. 

Γυρνώντας στο Woolwich Arsenal, είχε κάποια απίστευτα κτίριο όπως το Artillery Museum και άλλα πολλά, όπως αυτό που φωτογράφισα αλλά δεν συγκράτησα ποιο είναι. Θα το μάθω όμως. Και τέλος, όπως βλέπετε κάτω είναι τα σπίτι στην περιοχή εκεί. Ναι, μου αρέσουν ΠΑΡΑ πολύ!